Πότε η άσκηση αυξάνει την αθηροσκλήρωση, στον Διαβήτη.
Το καλύτερο φάρμακο για τον Διαβήτη είναι η άσκηση. Όμως όλα τα φάρμακα μπορούν να έχουν παρενέργειες. Η άσκηση, όταν γίνεται υπό συνθήκες υπογλυκαιμίας, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της αθηροσκλήρωσης. Αυτή η είδηση προκύπτει από μια ανάλυση δεδομένων, δύο μεγάλων μελετών, που αφορούσαν άτομα με Διαβήτη τύπου 1.
Οι μελέτες είναι η Diabetes Control and Complications Trial (DCCT) και η Epidemiology of Diabetes Intervention and Complications (EDIC) study. Σε αυτές άτομα με Διαβήτη τύπου 1 χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ακολούθησε μια εντατική ρύθμιση και χαμηλότερους στόχους σακχάρου, ενώ η δεύτερη μια συμβατική θεραπεία.
Ρύθμισε τον Διαβήτη σου και ζήσε φυσιολογικά!
Εάν έχεις Διαβήτη δεν είσαι μόνος… Μπορείς να βελτιώσεις την κατάσταση σου και να ζήσεις φυσιολογικά! Κάνε την ρύθμιση του Διαβήτη μαζί μας…
Ο πρωτεύων στόχος των μελετών ήταν να διαπιστωθεί, κατά πόσο η εντατική ρύθμιση του σακχάρου συμβάλει στην μείωση των επιπλοκών του Διαβήτη. Πραγματικά, διαπιστώθηκε ότι η αυστηρή ρύθμιση μειώνει σημαντικά την πιθανότητα ανάπτυξης επιπλοκών, σε άτομα με Διαβήτη τύπου 1. Τα στοιχεία όμως που συλλέχθηκαν, διάρκειας 20 ετών, είναι ένας πραγματικός θησαυρός και για περισσότερες αναλύσεις.
Η άσκηση στον Διαβήτη
Έρευνητές θέλησαν να συσχετίσουν την επίδραση της άσκησης στην ανάπτυξης της αθηρωσκλήρωσης. Επικεφαλής αυτής της προσπάθειας ήταν ο Dr. Elke R. Fahrmann από το Marshall University Joan C. Edwards School of Medicine in Huntington, West Virginia.
Οι ερευνητές χρησιμοποιήσαν δεδομένα από τις δύο μελέτες, για την άσκηση και το επίπεδο της αθηρωμάτωσης και τα σύγκριναν μεταξύ τους. Το επίπεδο της άσκησης πρόκυπτε από αυτοσυμπληρούμενα ερωτηματολόγια των ατόμων που συμμετείχαν στις μελέτες. Από την άλλη, το επίπεδο της αθηρωμάτωσης πρόκυπτε από έναν ειδικό δείκτη, για το σκοπό αυτόν, τον CAC100.
Από την ανάλυση δεδομένων 1173 ατόμων με Διαβήτη τύπου 1 βρέθηκε ότι η άσκηση, μπορεί να είναι επιβλαβής, υπό προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα τα άτομα που είχαν έντονη φυσική δραστηριότητα και εμφάνιζαν συχνά υπογλυκαιμίες, είχαν μεγαλύτερες βλάβες στα αγγεία, λόγω αθηροσκλήρωσης.
Τα άτομα αυτά ανέφεραν άσκηση όπως το κολύμπι το τρέξιμο και άλλες δραστηριότητες. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, για ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης, ήταν γι’ αυτούς που παρουσίαζαν 2 υπογλυκαιμίες την εβδομάδα και είχαν τουλάχιστον 35 λεπτά έντονης φυσικής δραστηριότητας.
Η εξήγηση που δίνεται είναι ότι η υπογλυκαιμία δημιουργεί ανεπαρκή τροφοδότηση με ενέργεια στους ασκούμενους μύες. Το γεγονός αυτό ενεργοποιεί μια φλεγμονώδη αντίδραση, η οποία εκκινεί την διαδικασία της αθηροσκλήρωσης.
Το άρθρο γράφτηκε από τον
Ρηγόπουλο Δημήτριο, Παθολόγο-Διαβητολόγο, Στρατιωτικό Ιατρό,
email: dr.rigopoulos@gmail.com, www.rigopoulosdimitrios.gr,
Ιατρείο: Λ. Κηφισίας 30, Αθήνα, τηλ.: 2107700211